Powered By Blogger

Δευτέρα 8 Δεκεμβρίου 2014

Επίκαιρα - επίμαχα - επίπονα και δυστυχώς αναπάντητα ποιητικά ερωτήματα

ΤΕΤΑΡΤΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ




" {...} Πώς να γινότανε να μέναμε ανεξάρτητοι κ' εμείς, με την ωραία χαρά τής αδιαφορίας, της ανεξιθρησκίας, πέρα απ' τα πάντα μέσα στα πάντα, μέσα μας - μόνοι, ενωμένοι, αδέ-σμευτοι, δίχως συγκρίσεις, ανταγωνισμούς, ελέγχους, δίχως να μας μετράει ή όποια αναμονή κι απαίτηση των άλλων. Έτσι μόνο να βλέπω το λουρί τού σανδάλου σου, που μου χωρίζει το μεγάλο σου δάχτυλο, το άμεμπτο, προς μια δική μου θέση, προς ένα χώρο μυστικό, δικό μου, πλάι στις ροδοδάφνες, και τ' ασημένια φύλλα της νύχτας να πέφτουν στον ώμο σου κι ο ήχος της κρήνης να περνάει ανεπαίσθητα κάτω απ' τα νύχια μας. {...}.
Ανέτοιμος, ναι- δεν το μπορώ- μου λείπει η αναλογία
Εκείνη η απαραίτητη με το τοπίο, την ώρα, με τα πράγματα
και με τα γεγονότα- όχι λιγοψυχία, -ανέτοιμος 
μπροστά στο κατώφλι της πράξης, ολότελα ξένος
μπροστά στον προορισμό  που οι άλλοι μου έταξαν. Πώς γίνεται
οι άλλοι να ορίζουν λίγο- λίγο τη μοίρα μας, να μας την επιβάλλουν 
κι εμείς να το δεχόμαστε; {...}"

Γιάννης Ρίτσος, Ορέστης



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου